Znaki turystyczne

Oznaczanie szlaków turystycznych

Od XIX wieku w Czechach stosuje się tak zwane oznakowanie pasów do oznaczania szlaków turystycznych.Kolor środkowego paska znacznika nie ma nic wspólnego z trudnością trasy, ale z jej znaczeniem:

ZIMA

czerwony: Magistrala Karkonowska
zielony: turystyczne trasy narciarskie
niebiesky: zawodnicze biegowe trasy narciarskie

W I. i II. Zabronione jest wchodzenie do strefy parku narodowego poza oznaczonymi trasami. Dla lepszej orientacji na trasach, zwłaszcza przy złej pogodzie, a zwłaszcza w zimie, służy również ciche znaki i oznaczenia kreskowe.

LATO

czerwony: trasa długodystansowa lub grzbietowa
niebieski: bardziej znacząca trasa
zielony: trasa lokalna
żółty: krótka trasa, trasa łącząca, skrót

Krkonosská magistrála

Magistrala Karkonoska biegnie przez całe Karkonosze. Centralna część wynosi 71 km, a szlaki można znaleźć z Harrachova do Žacléř. Karkonoski szlak jest ozlazovny na czerwono i jest podzielony na kilka etapów. Cały 71 km jest odpowiedny dla sprawnych fizycznie i doświadczonych narciarzy biegowych. Dla mniej doświadczonych narciarzy biegowych lepiej wybraćj część magistraly.

Body trasy - Harrachov - řeka Mumlava - Krakonošova snídaně - Vosecká bouda - rozcestí U čtyř pánů - Vrbatova bouda - Horní Mísečky - Špindlerův Mlýn - skiareál Svatý Petr - Krásná Pláň - Klínovy boudy - Rozcestí - Dvorská bouda - Liščí hora - Lesní bouda - Pec pod Sněžkou - Lučiny - Kolínská bouda - Černá hora - Velké pardubické boudy - Modré kameny - Krausovy boudy - Weissovy boudy - Horní Maršov - Rýchorská bouda - Horní Albeřice - Lysečinská bouda - Pomezní boudy v Malá Úpa - Žacléř

Ciche znaki

Ciche znaki Karkonoszy, zwane także „muttichovky”, są znakami orientacyjnymi dla turystów wykutymi z blachy w odpowiednim kształcie i pomalowanymi na czerwono. Zazwyczaj umieszcza się je na drewnianym pręcie oznaczenia karkonoskiego. Ich celem jest zapewnienie widoczności oznakowań drogowych nawet przy słabej widoczności lub oblodzeniu, gdzie wspólne znaki mogą nie być czytelne lub nawet wykrywalne.

Znaczące schroniska, szczyty, osady i inne miejsca (łącznie 30 budynków) w Karkonoszach mają swój własny czerwony symbol. Wspominamy tutaj tylko te, które znajdują się w pobliżu Szpindlerowego Młyna.
Ciche marki są używane od 1923 roku. Zostały one stworzone przez Kamila Vladislava Mutticha (czasem mylnie określanego jako Kamil Vlastimil Muttich) (1873–1924), malarza akademickiego i narciarza, założyciela Himalajskiego Związku Narciarskiego w Mladá Boleslav.

Ciche znaki zapobiegły również sporom krajowym, które miały miejsce na początku XX wieku w sprawie wersji językowej znaków na znakach turystycznych. Standardowe oznakowanie pasów wprowadzono po obu stronach gór w 1945 r., Ale zachowano ciche znaki.

Znakowanie słupków

Oznakowanie słupkowe jest rodzajem oznakowania drogowego przeznaczonego na okresy z pokrywą śnieżną. Kilkumetrowe drewniane słupy są rozmieszczone wzdłuż drogi w regularnych odstępach czasu, dzięki czemu kierunek trasy jest widoczny nawet przy wysokiej pokrywie śnieżnej i zamkniętych torach. Służy głównie jako wsparcie lub główne oznakowanie turystyczne szlaków pieszych na grzbietach górskich i równinach bez lasów. Na niektórych odcinkach zimowa trasa przebiega inaczej niż oznakowanie letnie. O ile na trasie nie ma śniegu, nie wolno wjeżdżać na trasę oznaczoną znakiem kreskowym, chyba że w tym samym czasie znajduje się również standardowe oznaczenie paska.

Długość prętów wynosi 4 metry; Mountain Rescue Service, która dba o oznaczenie słupa, rozwiązuje sytuację, wkładając nowe słupy do śniegu. Wędki są eksportowane do gór na skuterach lub noszone na ramionach. Latem drążki są zastępowane przez stożki, konstrukcje przypominające stożki przypominające schronienie lub tipi, które można spotkać na drodze.
Barowe oznakowanie grzbietów w Karkonoszach jest już widoczne na mapach z XVII wieku.

W Karkonoszach znakowanie prętów jest uzupełnione cichymi znakami Mutticha - czerwonymi symbolami cyny ważnych miejsc w Karkonoszach.

Kamienie graniczne

Główny grzbiet Karkonoszy leży na granicy czesko-polskiej. Kamień graniczny lub granica to zwykle betonowy lub kamienny blok wystający z ziemi i wskazujący punkt na granicy stanu między sąsiadującymi państwami. Po bokach kamienia granicznego znajdują się litery wskazujące, do którego stanu należy dana strona granicy państwowej - po czeskiej stronie „C” do polskiego „P”. Zwykle granica jest tworzona bezpośrednio przez połączenie poszczególnych kamieni.

Czeskie kamienie graniczne są ponumerowane, a to oznaczenie znajduje się np. Na mapach Czech Tourist Club, co ułatwia orientację wzdłuż granicy.

Zimą oczywiście pod śniegiem znajduje się wiele punktów orientacyjnych na granicy, ale niektóre można znaleźć nawet przy wysokiej pokrywie śnieżnej.

Karkonoski Park Narodowy

Zielony znak z czeskim godłem narodowym wyznacza granice Karkonoskiego Parku Narodowego (Krnap) w terenie. Celem parku jest ochrona unikalnego krajobrazu Karkonoszy.

Został ogłoszony 17 maja 1963 r., Cztery lata po powstaniu Polskiego Parku Karkonoskiego Narodów, założonego 16 stycznia 1959 r. Po polskiej stronie gór. W 1986 r. Park narodowy został powiększony o strefę ochronną. W 1992 r. Oba parki narodowe po stronie czeskiej i polskiej zostały wspólnie włączone do sieci rezerwatów biosfery UNESCO w ramach programu Człowiek i biosfera. Dlatego dziś możesz znaleźć znak MaB na godle Krnap i na znakach w terenie.

Park Narodowy podzielony jest na trzy strefy - Strefa I (najbardziej ściśle chroniona), II. strefa i urządzenia peryferyjne. I. i II. strefa jest również oznaczona znakami w terenie (patrz zdjęcie). W I. i II. Na terenie parku występują bardzo ograniczone działania turystyczne, na przykład nie wolno jeździć na rowerze poza oznaczonymi trasami rowerowymi i wchodzić poza oznakowane szlaki turystyczne.

Możesz dowiedzieć się więcej o parku narodowym, jego ochronie przyrody i zasadach odwiedzania w Centrach Informacji Krnap.

Siedziba Główna siedziba KRNAP znajduje się w Vrchlabi, a serwis terenowy znajduje się w Szpindlerowym Młynie.

MaB - Człowiek i biosfera

W 1992 r. Oba parki narodowe (po stronie czeskiej i polskiej) zostały wspólnie włączone przez Organizację Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) do sieci Człowiek i Sieć Biosfery Rezerwatów Biosfery. Dlatego dzisiaj możesz znaleźć skrót MaB - marka tego projektu na godle Krnap i na znakach w terenie.

Rezerwat Biosfery to duży obszar zadeklarowany w ramach tego międzynarodowego programu UNESCO. Światowa sieć rezerw biosfery obejmuje wszystkie podstawowe biomy Ziemi. Obszary te reprezentują reprezentatywne przykłady krajobrazów kulturowych i przyrodniczych, w których człowiek i jego działania odgrywają ważną rolę.

Większość rezerwatów biosfery obejmuje nie tylko naturalnie bliskie obszary, ale także obszary naznaczone działalnością człowieka - w Karkonoszach możemy znaleźć oba rodzaje obszarów. Umożliwia to badanie związków między człowiekiem a środowiskiem naturalnym i promowanie poprawy różnorodności biologicznej na takich obszarach.